Maandag 12 augustus t/m woensdag 14 augustus

Maandag 12 augustus

D-day! Vanochtend was ik er helemaal klaar voor. Nog even voor de laatste keer in mijn gips naast het bed staan en daarna vol goede moed naar het ziekenhuis. Op naar de gipskamer. Met een heleboel gezaag en dus gekriebel werd het gips verwijderd. Dat is een gek maar fijn gevoel. Toen gipsvrij naar de kinderafdeling voor opname.
Het gips mocht er af blijven en de revalidatie starten met volledige belasting. Goed nieuws dus! Wel had Marit op de ok een afwijking in haar bloedwaarden dus nu ook ter controle nog bloedprikken. Het zat haar niet mee, want het lukte maar niet, maar na diverse pogingen gelukkig toch! Marit hield zich dapper en werd terecht beloond met een kanjer diploma en een roze ballon.
Start van de revalidatie verliep ontzettend dapper. Wel lukt staan en stappen nog niet. Ze geeft hierbij ook pijn aan. Ze mist ook echt haar kracht. Ze houden haar hiervoor nog extra in de gaten en daarom slapen wij ieg vanavond nog in het Flevoziekenhuis. Maar dat wil misschien nog niet, maar Marit zoekt dapper naar andere mogelijkheden. We hebben uitgevonden dat recht zitten op een stoel wel kan en dan kan ze ook al wat tegen een ballon trappen. Goede oefening dus veel gedaan. In de speelkamer op de mat ook al een beetje rondbewegen en op de knieën zitten. Bovendien met een loopfietsje door de gang. “Ik kan het zelf hoor”! Ze verbaasd hier iedereen met het doorzetten en heeft al een lekker ijsje en extra chocolademelk als beloning gehad! We zijn trots op onze grote meid! Morgen kijken hoe het staan wil, ze houden haar goed in de gaten, dus het komt zeker goed! Nu even lekker slapen en op naar morgen!

Dinsdag 13 augustus

De nacht was helaas niet zo goed. Marit schrok steeds wakker met pijn, maar viel daarna gelukkig wel weer in slaap.
Deze ochtend kregen wij bezoek van Dr Slingeland (Dr Kurek was namelijk op vakantie). Ook waren er opnieuw foto’s. Eerste uitslagen ok. Verder Marit haar benen verzorgd in een badje. Toen overleg met fysio. Er zit een probleem in haar onderbenen waardoor staan pijn doet. Vervolgens massage en daarbij wordt een verkramping/stijfheid in haar onderbenen geconstateerd. Het leek wel een steen. Vermoedelijk veroorzaakt door het liggips icm ingegipste voetjes. Dus met massage en verdere therapie geprobeerd losser te maken. Maar dat staan dan niet wil is begrijpelijk. Verder veel oefening door spelen in de speelkamer (ook met Arthur) en ballonnen. Nu dus weer een nachtje blijven in het ziekenhuis. Morgenochtend dan weer consult en zwemmen in het grote hele warme zwembad van het ziekenhuis. Daardoor hopen wij dat de spieren soepeler worden. Dan oefenen op de loopbrug in het zwembad en van daaruit verder! Op naar morgen, nu eerst slapen. Hopelijk beter dan afgelopen nacht! Om hiervoor te zorgen heb ik haar benen voor het slapen gaan nog eens extra gemasseerd!

Woensdag 14 augustus

De nacht was gelukkig een stuk beter. Marit heeft goed geslapen en wil gaan proberen om te lopen in het zwembad. De Fysio kwam al langs en verwachtte ons om 9:10 in het zwembad. Daarna kwam Dr. Slingeland nog een keertje langs. Die wilde dat Marit ging staan en lopen, maar dat wilde ze echt niet. Wel mochten wij naar huis, want met tips van de fysio en eventueel poliklinische ondersteuning hoefden wij hiervoor niet te blijven in het ziekenhuis. Dat was wel goed nieuws!
Daarna op naar het zwembad. Dit was heerlijk warm (31,5 C). Het achterste gedeelte werd speciaal voor Marit op 60 cm gezet. Na even rustig poedelen kregen de fysio en ik het samen voor elkaar om Marit in het zwembad “als een dinosaurus met grote stappen en platte voetjes” te laten lopen. Hiep Hoi!!!!! Toen stiekem de bodem omhoog, maar helaas toen zat lopen er niet meer in. Het deed teveel pijn. Het hoofd fysio kwam ook nog even kijken en constateerde inderdaad hetzelfde spitsvoetjes en verkrampte kuiten als gevolg van ingegipste voetjes. Ze zouden de orthopeden adviseren om geen voetjes meer in te gipsen. Ze hadden namelijk al eens een keer eerder een meisje gehad met hetzelfde probleem na ingegipste voetjes en die deed er maanden over om te revalideren. Een minder goed perspectief, maar Marit zet zo goed door, het komt goed!!!!!! Tips zijn inderdaad haar goed te masseren en met alles te stimuleren – eventueel een loopfiets of fiets als extra oefening. Na het zwemmen was Marit moe, maar zat ze oh zo voldaan op een zitstoel onder de douche. Daarna werden haar beentjes door de fysio nog eens goed behandeld. Toen op naar de afdeling. Hier even uitrusten en daarna lekker zelf spelen in de speelkamer. Ondertussen kreeg mama alle vervolgafspraken bij rontgen, orthopedie en ook de fysio. Volgende week maandag mag Marit sporten in de gymzaal van het ziekenhuis en opnieuw zwemmen. Nu eerst naar huis!!!!!!!!
Zo gezegd, zo gedaan. Toen wij thuis kwamen hadden papa en arthur heel hard geknutseld en hele mooie slingers opgehangen + ballonbeesten (een zwaan voor Marit) gemaakt. Marit was helemaal happy! Vervolgens hebben Arthur en Marit lekker even samen gehangen. Daarna gingen Papa en Arthur even varen en Salto uitlaten. Marit en Mama bleven even thuis. Haar spieren waren duidelijk soepeler door het zwemmen, dus even proberen met mama’s hulp achter het karretje te staan. En ….. zo krom als een oude man met osteoporose, maar wel even staan en een paar stapjes zetten!!!! YES!!!!! Als beloning lekker chipjes voor de TV. Daarna had mama het fietsje buiten gezet (Arthur kon immers ook eerst fietsen voordat hij weer kon lopen + goede oefening volgens fysio). Op het fietsje gezet en het kostte wat moeite, maar uiteindelijk kon Marit een klein stukje rond het huis fietsen. Iedereen trots. Op dat moment kwamen Papa en Arthur ook thuis, dus iedereen TROTS!!!!!
Vervolgens hebben Arthur en Marit eindelijk weer echt een beetje samen kunnen spelen en Marit kon weer gezellig echt aan tafel zitten met het eten. Ofwel we gaan letterlijk stap voor stap vooruit!!!
Nu zijn Arthur en Papa lekker aan het avondzwemmen en Marit ligt inmiddels voldaan (na nog een lekkere massage) te slapen in haar eigen bedje. Morgen weer een nieuwe dag!